- Բլոգումդ գրավոր պատմի՛ր Ավ Իսահակյանի «Եղնիկը» պատմվածքը(կարճ՝ 5-6 նախադասությամբ):
- Ինձ համար պատմվածքը շատ գեղեցիկ էր և հուզիչ։Այն խարտյաշ եղնիկի և բարի մարդկանց մասին էր,ովքեր եղնիկին շատ սիրեցին,բայց հասկացան,որ դա իր իսկական տունը չէ։Տեսնելով թե ինչպես է նա կարոտում իր տունը և ընտանիքին, հասկացան որ պետք է բաց թողնեն նրան։Եվ նա մի ակնթարթի մեջ թռավ լուսամուտից պարտեզը և ծածկվեց խավարների մեջ… Դե՛հ, հիմա՛ գնա ու գտիր նրան իր հայրենի անծայր անտառներում…»:
- Նկարագրի՛ր եղնիկին:
- Այդ մի մատաղ ու խարտյաշ եղնիկ էր, խորունկ, սև ու ջինջ աչքերով, որ ծածկվում էին երկայն, նուրբ թարթիչների տակ:
- Դո՛ւրս գրիր պատմվածքի ամենահուզիչ հատվածը:
- Եղնիկը թեև այնպես ընտելացել էր մեզ, սովորել էր մեր տանն ու դռանը, բայց մեկ-մեկ մեզնից թաքուն բարձրանում էր այս պատշգամբը և ուշագրավ, լռիկ նայում էր հեռու` անտառներով փաթաթված սարերին. ականջները լարած խորասույզ լսում էր անտառների խուլ ու անդուլ շառաչը, որ երբեմն ուժեղանում էր, երբեմն բարականում` նայելով հովերի թափին: Նայում էր նա այնպե՜ս անթարթ և այնպե՜ս ինքնամոռաց, որ երբ պատահում էր բարձրանում էի պատշգամբը, ինձ բավական միջոց չէր նկատում և երբ հանկարծ ուշքի էր գալիս` նետի պես ծլկվում էր մոտիցս…
- Ո՞րն է այս պատմվածքի հիմնական իմաստը:
- Բլոգումդ գրի՛ր հանդ, վերջալույս, խարտյաշ, ջինջ, անդուլ, նազելի, վճիտ, հուժկու, թախծալի, հողմ, ոստյուն, խավար, սաստկանալ բառերի հոմանիշերը:
- հանդ -արտ, դաշտ,
- վերջալույս- մայրամուտ,
- խարտյաշ- դեղձան,
- ջինջ-զուլալ ,
- նազելի-պատվելի, սիրեփ ,
- վճիտ-մաքուր, պարզ ,
- հուժկու-հզոր, զորեղ ,
- թախծալի- տրտմալի,
- հողմ-քամի էուժգինյ, սյուք ,
- ոստյուն-ցատկ, թռիչք,
- սաստկանալ- ուժգնանալ, զորանալ
- Գրի՛ր նաև բարեկամ, ջինջ, թաքուն, երեխա, զգայուն, խավար բառերի հականիշները:
- բարեկամ-չարակամ, ոսոխ ,
- ջինջ-պղտոր,
- թաքուն-բացարձակ, բացահայտ,
- երեխա-մեծահասակ,
- զգայուն-անզգա,
- խավար—լույս, լուսավոր
- Լրացրո՛ւ բաց թողած տառերը:
Հեքիաթական, վերջալույս, պատշգամբ, բարձրանալ, փաթաթել, ծա.կվել
Դավիթ Հակոբյանի բլոգ 